Het weeshert

 Rechts op de galerij zie je het hert. 

 Ook de kleine en versleten galerij aan de straatkant moet er aan geloven.  

 Een dak? Dat zaag je toch gewoon in twee?

Ik denk dat er de komende dagen niet veel volk de voordeur zal gebruiken. 

Toen ik mijn huis kocht hing er een opgezet hertenhoofd in de inkomhal.  Ik had aan de verkopers gevraagd of die daar mocht blijven, want hij hing daar op zijn plaats.  Een goede 40 jaar geleden werd dat hert geschoten door Edmour Simard, notaris en toenmalige bewoner van mijn huis.  Het hert begroet elke bezoeker al 40 jaar lang met een beminnelijke blik.  Met de kerstdagen hang ik er wat kerstversiering rond en met Haloween ziet hij er angstaanjagend uit.  En de hertelijke metgezel heeft ook lang mijn reservesleutels bewaard in zijn linkeroor, maar dat is een geheim.  Het gaat dus om een trouwe kompaan, iemand die zijn plaats verdient.

Maar die inkomhal, die eerder iets had van een te kleine veranda uit de jaren '50, heb ik deze week afgebroken.  Ook de galerij aan de straatkant moest er aan geloven, want er komt één grote galerij die het teveel aan deuren op het gelijkvloers met elkaar zal verbinden.  Voorlopig heb ik het hert op haar plaats gelaten, want bij de huidige temperaturen van meer dan 30 graden heeft het van het weer niks te vrezen.  Ik zou het hert liefst daar laten, maar hoe reageert een opgezet hert op regen? Of op sneeuw? Als ik het van plaats verander, heb ik de indruk dat het een weeshert wordt.

Heb jij een idee? Denk je dat een hert ook in de opgezette versie tegen slecht weer kan? Wil je dat ik er een lelijke glazen constructie rond bouw zodat ik altijd een zekere afstand tussen ons zou voelen, maar het toch de tand des tijds kan doorstaan? Of heb je een suggestie voor een andere, evenwaardige plaats in huis?