Ik had al meer dan een jaar af en toe buikpijn waarvan de oorzaak niet gevonden werd. Eén keer belandde ik zelfs even op de spoedafdeling van het lokale ziekenhuis, maar ook toen werd er geen diagnose gesteld.
Later stelde een doortastende dokter echter de juiste vragen en met een echografie werd het helemaal duidelijk. Meer dan een jaar geleden is mijn appendix ontstoken en kwam er een klein gaatje in, maar mijn lichaam heeft zichzelf gedeeltelijk proberen herstellen. Dat gebeurt niet zo vaak, maar ik ben niet de enige.
Ik heb nu de laatste test achter de rug. Mijn appendicectomie is gepland voor 9 januari en daarna zal ik een maand niet gaan werken en het rustig aan doen. De operatie gebeurt in het lokale ziekenhuis hier in Baie-Saint-Paul. Het oude ziekenhuis beschikt over 2 operatiezalen en 2 chirurgen. Ook het nieuwe ziekenhuis, dat binnen 2 jaar het oude vervangt, zal gelukkig 2 operatiezalen behouden.
Heb je vragen over het gezondheidssysteem hier? Stel ze dan gerust, want ik ben een ervaringsdeskundige aan het worden :-)
dinsdag 20 december 2016
zondag 11 december 2016
De eerste 20 cm
Vorig weekend kregen we de eerste 20 cm echte sneeuw. De dag nadien was het zalig mooi weer en maakten Élisabeth, Maude en ik dankbaar van onze sneeuraketten gebruik...
vrijdag 14 oktober 2016
donderdag 13 oktober 2016
Jeffersonville, Vermont
Neen, we hebben geen beren gezien. Maar we hebben hier wel een mooie tijd gehad met onze vrienden. Action de grâce (eigenlijk een oogstfeest) is hier een verlengd weekend. We hebben daar een extra dagje verlof aan toegevoegd om in de VS te gaan wandelen met Mariane, Joël, Marie-Andrée en Iseult. Ook Patrick was deze keer van de partij. Vanaf nu wordt het te koud om te kamperen, dus is Action de grâce onze traditionele kampeerafsluiter geworden.
En in Mansfield State Park beklommen we Mount Hunger, White Rock en Camel's Hump. Beslist de moeite waard!
En in Mansfield State Park beklommen we Mount Hunger, White Rock en Camel's Hump. Beslist de moeite waard!
Een adder
Camel's hump gezien vanop Mount Hunger
woensdag 5 oktober 2016
Mag het een beertje meer zijn?
Vorige zondag beklommen we met Maude nog eens l'Acropole des Draveurs, een van de mooiste wandelingen in het natuurreservaat "Parc des Hautes Gorges". Het was prachtig mooi weer en de herfstkleuren kwamen tot hun recht. En wie wachtte ons bovenaan op? Inderdaad, op de derde bergtop was er een beer veenbessen aan het eten! Het ging om een jonge beer die waarschijnlijk net door de moeder het huis is uitgezet om plaats te maken voor een nieuw broertje of zusje. Die beren zijn nog niet handig genoeg om overal genoeg voedsel te vinden, dus nemen ze wat meer risico en komen ook op plaatsen waar er soms mensen zijn.
En we zagen ook een marter, een stekelvarken en een visarend van dichtbij! Volgend weekend gaan we kamperen in Maine, in de Verenigde Staten. Krijgen we daar ook beren te zien?
En we zagen ook een marter, een stekelvarken en een visarend van dichtbij! Volgend weekend gaan we kamperen in Maine, in de Verenigde Staten. Krijgen we daar ook beren te zien?
dinsdag 27 september 2016
Ondertussen in de kelder...
Na een lange pauze zijn Denis en ik weer in gang geschoten in de kelder. De buitenkant van de eerste kano is nu volledig klaar. Nog flink wat schuren en dan is de kano klaar voor het kunsthars. En ja, kinderarbeid is hier toegelaten :-) Eliot doet flink zijn best!
donderdag 15 september 2016
Beren!
Het voorbije weekend testten we met Maude en Nicolas een nieuwe wandeling uit. Een deel van de wandeling hadden we al eerder gedaan, maar toen was de lus nog niet klaar. De wandeling van een kleine 30 km is een van de mooiste wandelingen die we in Charlevoix al gedaan hebben.
Het eerste deel bracht ons langs een drietal indrukwekkende watervallen. We hebben al zin om er volgende zomer eens vroeger naartoe te gaan om er te zwemmen en te kamperen. Na de watervallen gingen we verder omhoog. Op de eerste bergtop (Mont Castor) plaatsten we onze tent. Het gebeurt niet zo vaak dat je op een bergtop kan kamperen, maar het is er legaal en het weerbericht voorspelde niet veel wind. Maar 's nachts kwam er veel wind aanwaaien en werden onze tenten hevig getest. Gelukkig doorstonden ze die heelhuids. De wind gunde ons niet zo veel nachtrust, maar vol goede moed wandelden we de volgende dag verder. Er stonden nog 3 bergtoppen (Perdrix, Lièvre en Morios) op het programma. Het was bijzonder mooi en we waren er helemaal alleen. Nu ja, alleen: vanop een helling zagen we op een andere helling een berin met haar twee kleintjes. Ze waren op zo'n 100 m afstand te zien. De moeder had de twee kleintjes in een boom gestuurd en was zelf duidelijk zichtbaar op een grote rots gaan staan om te tonen dat ze er was.
Het was de eerste keer dat ik zo duidelijk en zo lang en zonder gids beren in het wild kon bekijken. En de afstand was ideaal: dicht genoeg om ze goed te zien, ver genoeg om geen gevaar te lopen. Het was mijn hoogtepunt van de wandeling!
Het eerste deel bracht ons langs een drietal indrukwekkende watervallen. We hebben al zin om er volgende zomer eens vroeger naartoe te gaan om er te zwemmen en te kamperen. Na de watervallen gingen we verder omhoog. Op de eerste bergtop (Mont Castor) plaatsten we onze tent. Het gebeurt niet zo vaak dat je op een bergtop kan kamperen, maar het is er legaal en het weerbericht voorspelde niet veel wind. Maar 's nachts kwam er veel wind aanwaaien en werden onze tenten hevig getest. Gelukkig doorstonden ze die heelhuids. De wind gunde ons niet zo veel nachtrust, maar vol goede moed wandelden we de volgende dag verder. Er stonden nog 3 bergtoppen (Perdrix, Lièvre en Morios) op het programma. Het was bijzonder mooi en we waren er helemaal alleen. Nu ja, alleen: vanop een helling zagen we op een andere helling een berin met haar twee kleintjes. Ze waren op zo'n 100 m afstand te zien. De moeder had de twee kleintjes in een boom gestuurd en was zelf duidelijk zichtbaar op een grote rots gaan staan om te tonen dat ze er was.
Het was de eerste keer dat ik zo duidelijk en zo lang en zonder gids beren in het wild kon bekijken. En de afstand was ideaal: dicht genoeg om ze goed te zien, ver genoeg om geen gevaar te lopen. Het was mijn hoogtepunt van de wandeling!
donderdag 8 september 2016
La Grande Traversée de Charlevoix
Om de vakantieperiode naar behoren af te sluiten, namen we ook de laatste week van augustus verlof. Die besteedden we aan een 105 km lange wandeling: La Grande Traversée de Charlevoix.
Zes dagen lang wandelden we dagelijks 15 à 20 km tussen de bossen en de bergen van Charlevoix. De nacht brachten we in berghutten door. Het grootste deel van de tijd waren we 30 km verwijderd van het dichtstbijzijnde dorp of gehucht. Wellicht is het moeilijk voor jou om je dat voor te stellen, maar op de 105 km afstand in relatief rechte lijn, hebben we maar één keer een geasfalteerde weg gekruist, en dat was dan nog in een natuurreservaat!
Het grootste deel van de wandeling waren Élisabeth en ik alleen. Als je teminste de dieren in het bos niet meetelt! De wandeling was behoorlijk zwaar, met eten in onze rugzak voor een week! Ik heb in het verleden al lange wandelingen gedaan met een zwaardere rugzak en merk dat een stukje energie, eigen aan de jeugd, blijkbaar zoek is...
De wandeling is echt de moeite waard, met mooi uitzicht, veel dieren en sporen van dieren en een grote waaier aan landschappen. Een aanrader als je goed in vorm bent!
Zes dagen lang wandelden we dagelijks 15 à 20 km tussen de bossen en de bergen van Charlevoix. De nacht brachten we in berghutten door. Het grootste deel van de tijd waren we 30 km verwijderd van het dichtstbijzijnde dorp of gehucht. Wellicht is het moeilijk voor jou om je dat voor te stellen, maar op de 105 km afstand in relatief rechte lijn, hebben we maar één keer een geasfalteerde weg gekruist, en dat was dan nog in een natuurreservaat!
Het grootste deel van de wandeling waren Élisabeth en ik alleen. Als je teminste de dieren in het bos niet meetelt! De wandeling was behoorlijk zwaar, met eten in onze rugzak voor een week! Ik heb in het verleden al lange wandelingen gedaan met een zwaardere rugzak en merk dat een stukje energie, eigen aan de jeugd, blijkbaar zoek is...
De wandeling is echt de moeite waard, met mooi uitzicht, veel dieren en sporen van dieren en een grote waaier aan landschappen. Een aanrader als je goed in vorm bent!
woensdag 27 juli 2016
Le Festif
Van donderdag tot zondag hadden we in Baie-Saint-Paul Le Festif. Dat is een muziek-en circusfestival dat hier 7 jaar geleden begon. Destijds waren er 2000 bezoekers, maar ondertussen zijn het er al 28.000! Allemaal georganiseerd door een groepje jonge mensen die vond dat zoiets bij ons ontbrak.
Het is echt de moeite waard. Natuurlijk komen er heel veel mensen van Baie-Saint-Paul op af, maar ook in Québec en in Montréal is ons festival heel populair. Ons huis zat vol! Zo'n festival helpt om ons dorpje hip te houden...
Wij waren vooral onder de indruk van Half Moon Run, The Cat Empire en DJ Champion et ses G-strings. En het kampuuroptreden van Tir le Coyote was onvergetelijk.
En als bekende Australiërs hier zo graag komen spelen, dan moet dat ook met Stromae lukken. Wie van jullie kent hem en wil hem warm maken voor ons festival?
Het is echt de moeite waard. Natuurlijk komen er heel veel mensen van Baie-Saint-Paul op af, maar ook in Québec en in Montréal is ons festival heel populair. Ons huis zat vol! Zo'n festival helpt om ons dorpje hip te houden...
Wij waren vooral onder de indruk van Half Moon Run, The Cat Empire en DJ Champion et ses G-strings. En het kampuuroptreden van Tir le Coyote was onvergetelijk.
En als bekende Australiërs hier zo graag komen spelen, dan moet dat ook met Stromae lukken. Wie van jullie kent hem en wil hem warm maken voor ons festival?
zondag 24 juli 2016
Met de fiets op vakantie
De voorbije twee weken gingen we met de fiets op vakantie. We vertrokken in Baie-Saint-Paul, waar we wonen en gingen onze vrienden Julie en François bezoeken in Gatineau, naast Ottawa. Daarvoor hebben we 650 km moeten fietsen!
De reis is goed verlopen. We hadden meestal goed weer en we zijn elke avond op een camping geraakt. Eén dag was er echter zo veel regen en zaten we met doorweekt en met onze natte tent een beetje vast op een bizonboerderij. Uiteindelijk hebben we onze tent opgezet in hun bizonmuseum en zijn we daar blijven slapen tussen de opgezette bizons!
Op andere dagen was het soms heel warm, een enkele dag bijna 40 graden. Maar we zijn er goed doorgeraakt en zijn heelhuids op onze bestemming aangekomen. Onze vrienden hebben daar een biologische boerderij. We waren blij opnieuw in een echt bed te slapen en onze vrienden terug te zien. En natuurlijk hebben we ook een beetje geholpen op de boerderij.
We hadden het flink naar onze zin op onze vakantie en het is met tegenzin dat ik morgen opnieuw begin te werken. Maar er wacht ons nog een week verlof eind augustus, waarin we een lange wandeling zullen maken.
En hoe beleef jij jouw vakantie?
zondag 12 juni 2016
Mount Lafayette
Onlangs hadden we een verlengd weekend ter gelegenheid van la journée nationale des patriotes. Met een verlofdag maakten we ons verlengd weekend nog een dagje langer en maakten we een minireisje naar New Hampshire, in de VS.
Vooral het natuurreservaat Franconia State Park in de White Mountains trok ons aan. We huurden dan ook een appartementje in de buurt en gingen op verkenning uit. Vooral de wandeling naar Mount Lafayette loonde echt de moeite. De bergen zijn er een stuk hoger dan bij ons en de natuur had er enkele mooie verrassingen voor ons in petto.
Vooral het natuurreservaat Franconia State Park in de White Mountains trok ons aan. We huurden dan ook een appartementje in de buurt en gingen op verkenning uit. Vooral de wandeling naar Mount Lafayette loonde echt de moeite. De bergen zijn er een stuk hoger dan bij ons en de natuur had er enkele mooie verrassingen voor ons in petto.
Abonneren op:
Posts (Atom)