We komen naar je toe!

Het is alweer veel te lang geleden dat we jou gezien hebben, dus nemen we een paar vliegtuigen om jou te bezoeken.  We zijn in België van 18 december tot 4 januari.  Tot binnenkort!

Vanaf nu wordt alles anders...

Na zeven jaar belastingen betalen had ik vandaag voor het eerst het recht en de gelegenheid om te gaan stemmen.  Natuurlijk maakte ik daar gebruik van, dus ik bepaal nu mee het politieke landschap van Canada.  Jullie zullen het verschil merken: vanaf nu wordt alles anders.

Stemmen is hier trouwens een beetje anders dan in België.  De kieskring waarin ik woon is groter dan België.  Ik kon slechts kiezen tussen vijf kandidaten, elk van een andere partij.  De kandidaat van onze kieskring met de meeste stemmen wordt onze volksvertegenwoordiger.  De andere vier niet. 

1 mei in september

De maandag na het eerste weekend van september hebben we hier vrijaf.  Het is dan namelijk de dag van de arbeid hier.  Destijds hebben ze bewust die datum gekozen om toch een dag van de arbeid te hebben, zonder dat dat samenvalt met het feest van de socialisten.  Dat is best wel interessant, maar wat voor ons echt telt, is dat het in de maand september doorgaans mooier weer is dan in de maand mei.  Een geknipte kans dus voor een uitstapje tijdens een verlengd weekend.

We maakten van de gelegenheid gebruik om per kano een deel van het natuurreservaat Parc des Hautes Georges te verkennen.  Per auto is dat een uurtje rijden van ons huis.  Met de gehuurde kano vaarden we door mooie valleien naar een prachtige kampplaats waar we wat konden bekomen van ons soms drukke leven.  Misschien wil je er ook eens naartoe?

Algonquin Provincial Park

Het laatste deel van onze reis brachten we door in Algonquin Provincial Park in Ontario.  Het gaat om het grootste natuurreservaat van Ontario.  Om je een idee te geven enkele cijfertjes:

• Er zijn ongeveer 2000 meren,
• 10.000 bevers,
• 2300 elanden,
• 60 wolven
• 2000 zwarte beren
• ...

Het is een prachtig natuurreservaat waar je lange kanovakanties kunt doen.  Wij kampeerden en deden er verschillende mooie wandelingen.  In levende lijve zagen we o.a. schildpadden en een imposante eland.   Tijdens onze wandelingen merkten we verse sporen op van elanden, beren, marters en zelfs een wolf.  Het natuurreservaat is een echte aanrader voor wandelingen en kanovaren, maar de campings vonden we er te vol en te luidruchtig.  Als we er ooit eens terugkeren, dan is het voor een kanovakantie. 

Kunst in een sprookjesbos

Aan het relaas van onze vakantie lijkt geen einde te komen op de blog.  Toen we in Témiscamingue bij onze vrienden Guillaume en Marcela waren, nam Marcela ons mee naar Fort Témiscamingue in Sainte-Marie.  Het gaat om een van de oudere handelsposten van in de beginperiode van de kolonisatie en het is een heel interessant museum geworden. 

Op het domein van het park is er ook een "sprookjesbos".  Het gaat om cederbomen die door de harde wind op een speciale manier gegroeid zijn.  Een zekere Christian Paquette plaatste er een aantal autochtone beeldhouwwerken die speciaal voor die plaats geemaakt zijn.  Wat vind je er van?

Refuge Pageau

Tijdens onze vakantie bezochten we in Amos, Abitibi, refuge Pageau.  Dat is een tijdelijk opvangcentrum voor gewonde wilde dieren.  Daarnaast is het ook een permanente verblijfplaats voor dieren die niet meer zouden overleven in hun natuurlijke omgeving.  Dat gaf ons de gelegenheid om enkele dieren van heel wat dichter te kunnen bekijken dan gewoonlijk.  Een bezoek meer dan waard!

Ondertussen in de tuin...

De laatste Belgische zonnebloemen (dank u Thomas) komen bijna tot aan ons trouwkunstwerk (dank u mama)

Tot oktober vorig jaar lag hier onze geasfalteerde oprit.  Nu ligt er een natuurstenen pad en hebben we heel veel bloemen geplant.  Vanaf volgend jaar zou het er een stuk voller moeten uitzien.  En tussen de voegen van de natuurstenen komt er thijm.  

In de groententuin hebben we tomaten, courgetten, kerstomaten, paprika's, boontjes, prei, rode bieten, wortels, butternutpompoenen en kruiden.  De courgetten, tomaten en boontjes zijn het grootste succes.  De prei werd aangetast door de preivlieg en van de rode bieten is maar een vijfde uitgekomen, waarschijnlijk omdat we die te vroeg geplant hebben.  En in Baie-Saint-Paul is er dit jaar bijna niemand in geslaagd komkommers te kweken.  En in de verte op de foto zie je onze frambozen.  We hebben meer dan 20 l frambozen geplukt dit jaar.  Het is veel werk naast onze voltijdse jobs, maar daarnaast is het ook plezant en lekker en eigen biologische groeten te eten.

Aiguebelle

Tijdens onze vakantie verbleven we ook een viertal dagen in het Parc national d'Aiguebelle.  Dat is een natuurreservaat in het westen van de provincie Québec, in de streek Abitibi.  Het is er mooi, met diepe kloven en langgerekte meren.  Een ideale plaats om te zwemmen, wandelen en kamperen.  Ook voor kanovaren ziet het er de moeite uit. 

Eén jaar!

Eén jaar getrouwd en we passen nog altijd in onze trouwkleren...

Havik

Toen we met de auto Chapais benaderden, een onooglijk mijnstadje in het noorden, parkeerden we langs de grote baan om er te picnicken.  Net vanop die plaats vertrok er een wandelpad.  Ik besloot het een 100-tal meter te volgen om te kijken of er geen aangenamere plaats was voor onze picnick.  Ik vond er geen, maar aan het begin van een avonturenpiste op touwen zat er een grote havik op een sjorbalk.  Ik ben Élisabeth en het fototoestel gaan halen en bij onze terugkomst zat onze gevleugelde vriend er nog.  Hij was echt indrukwekkend en ik stond maar 2 a 3 m ver toen ik deze foto's nam.

Vakantie!

We zijn net terug van twee weken vakantie.  We gingen o.a. via Lac Saint-Jean over Chibougamou naar Abitibi-Temiscamingue en daarna ook nog naar Algonquin Parc, net over de grens van Ontario.  Al bij al staat er nu 2500 km meer op onze teller en we zijn nauwelijks uit onze provincie geweest!

De komende dagen probeer ik af en toe een stukje te maken over een deel van de reis, zodat je voor een stuk mee kan genieten.  We hopen dat ook jullie een deugddoende vakantie beleven deze zomer.

Ondertussen in de kelder...

In de kelder blijf ik voortwerken aan de kano.  Ik probeer elke avond twee latjes te lijmen, maar heb daar niet altijd de tijd voor.  Ik heb er al vlug een uur per dag voor nodig.  In totaal zullen er ongeveer 365 m cederlatjes verwerkt worden in de  kano.  Dat betekent ook dat ik 365 m lijm moet aanbrengen :-) Het is leuk om de doen en het is motiverend te zien hoe de kano vorm krijgt.  Ik kijk er naar uit het eindresultaat te zien. 

Via deze link naar de dropbox van de kano krijg je trouwens meer foto's te zien. 

Ottawa

Toen we bij onze vrienden waren, zijn we ook naar Gatineau en Ottawa geweest.  Dat is bijna dezelfde stad, maar er ligt een river tussen.  Die rivier is tegelijkertijd de grens tussen de provincies Québec en Ontario.  Het was mijn eerste bezoek aan de Canadese hoofdstad.  En natuurlijk maakten we van de gelegenheid gebruik om Le musée Canadien des civilisations te bezoeken.  De moeite waard!

En sinds ik mijn nieuwe fototoestel gebruik, heeft de blog moeite om sommige foto's in de goede richting te plaatsen.  Weet je toevallig wat ik daaraan kan doen?