Het uitgraven van de keldermuren: blij dat ik het niet met de hand moet doen!
Alle aarde werd meteen weggevoerd om ze later te vervangen door andere.
Al bij al een indrukwekkende sleuf.
Dit zijn de boosdoeners: de gaten waar vroeger de houten balkjes zaten.
Het mebraan moet dergelijke problemen in de toekomst vermijden.
Het membraan wordt met een bunzenbrander geplaatst terwijl de buizen al klaarliggen en de kraanman verder werkt.
Veel volk op de loonlijst.
Stilleven vanuit de keuken. Maar eigenlijk niet zo stil :-)
Ons huis is volledig onderkelderd, zoals gebruikelijk in Canada. Ik had al gemerkt dat er in de achterbouw bij hevige regenval soms water langs de keldervloer binnensijpelde. Maar het laatste jaar was dat al bij gewone regenbuitjes het geval, dus daar moest iets aan gedaan worden.
We hebben dus de buitenkant van de keldermuren laten uitgraven. Toen de achterbouw in 1956 geplaatst werd, hebben ze de bekisting samengehouden met houten balkjes. Achteraf hebben ze die balkjes laten zitten. Die balkjes zijn gerot, waardoor er gaten in de muur waren. Een dun laagje teer was niet voldoende om de balkjes te beschermen. En door de teer zagen we niet goed waar er nog allemaal balkjes zaten. Dus hebben we alles laten inpakken met een membraan. Er zit nu ook een draineringsbuis naast de fundering en een flink deel van de aarde werd vervangen door zand, dat vlugger haar vocht loslaat naar de draineringsbuis. Het water van de drainering en van de dakgoot komt nu uit in een wadi.
De offerte was duur, maar we hadden geen keuze. We wilden ook onze oprit verplaatsen, maar hadden daar geen geld voor. Onze in de jaren stillekes geasfalteerde oprit ligt aan de zuidkant van het huis, waar de tuin op zijn mooist zou kunnen zijn. Aan de noordkant is er genoeg plaats voor twee auto's en we moeten daar sowieso sneeuwruimen voor onze schuur met ons brandhout en onze kippen, dus het leek logisch de oprit naar daar te verplaatsen. Toen ik het houten balkon bouwde, maakte ik alvast een trap naar die toekomstige oprit. Dus toen kwamen we op het idee met de aannemer te onderhandelen. Gezien hij met al zijn materiaal ter plaatse was, was het asfalt verwijderen en vervangen door zwarte aarde maar een klein beetje extra werk, dus heeft hij het voor hetzelfde geld gedaan. Oef.
Alleen zijn we onze seringen kwijt. En onze pioenrozen. Onze echinacea. Onze aardbeien. Onze look. Onze lampionnetjes. En ook de helft van ons gras moeten we opnieuw zaaien. Maar het zal allemaal leiden tot een huis met een mooiere tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten