Met de winter in aantocht worden de diertjes wat socialer...

Een putje graven?

 Het uitgraven van de keldermuren: blij dat ik het niet met de hand moet doen!

 Alle aarde werd meteen weggevoerd om ze later te vervangen door andere. 

Al bij al een indrukwekkende sleuf.  

 Dit zijn de boosdoeners: de gaten waar vroeger de houten balkjes zaten. 

Het mebraan moet dergelijke problemen in de toekomst vermijden.  

 Het membraan wordt met een bunzenbrander geplaatst terwijl de buizen al klaarliggen en de kraanman verder werkt. 

 Veel volk op de loonlijst. 

 Stilleven vanuit de keuken.  Maar eigenlijk niet zo stil :-)

Ons huis is volledig onderkelderd, zoals gebruikelijk in Canada.  Ik had al gemerkt dat er in de achterbouw bij hevige regenval soms water langs de keldervloer binnensijpelde.  Maar het laatste jaar was dat al bij gewone regenbuitjes het geval, dus daar moest iets aan gedaan worden. 

We hebben dus de buitenkant van de keldermuren laten uitgraven.  Toen de achterbouw in 1956 geplaatst werd, hebben ze de bekisting samengehouden met houten balkjes.  Achteraf hebben ze die balkjes laten zitten.  Die balkjes zijn gerot, waardoor er gaten in de muur waren.  Een dun laagje teer was niet voldoende om de balkjes te beschermen.  En door de teer zagen we niet goed waar er nog allemaal balkjes zaten.  Dus hebben we alles laten inpakken met een membraan.  Er zit nu ook een draineringsbuis naast de fundering en een flink deel van de aarde werd vervangen door zand, dat vlugger haar vocht loslaat naar de draineringsbuis.  Het water van de drainering en van de dakgoot komt nu uit in een wadi. 

De offerte was duur, maar we hadden geen keuze.  We wilden ook onze oprit verplaatsen, maar hadden daar geen geld voor.  Onze in de jaren stillekes geasfalteerde oprit ligt aan de zuidkant van het huis, waar de tuin op zijn mooist zou kunnen zijn.  Aan de noordkant is er genoeg plaats voor twee auto's en we moeten daar sowieso sneeuwruimen voor onze schuur met ons brandhout en onze kippen, dus het leek logisch de oprit naar daar te verplaatsen.  Toen ik het houten balkon bouwde, maakte ik alvast een trap naar die toekomstige oprit.  Dus toen kwamen we op het idee met de aannemer te onderhandelen.  Gezien hij met al zijn materiaal ter plaatse was, was het asfalt verwijderen en vervangen door zwarte aarde maar een klein beetje extra werk, dus heeft hij het voor hetzelfde geld gedaan.  Oef.

Alleen zijn we onze seringen kwijt.  En onze pioenrozen.  Onze echinacea.  Onze aardbeien.  Onze look.  Onze lampionnetjes.  En ook de helft van ons gras moeten we opnieuw zaaien.  Maar het zal allemaal leiden tot een huis met een mooiere tuin.

De eerste sneeuw

De voorbije zondag gingen we nog eens op de Mont du Lac des Cygnes wandelen.  Het werd metteen onze eerste wandeling in de sneeuw, want in het Parc des Grands Jardin is het seizoen inderdaad al zover gevorderd.  Het ging maar om een dun laagje dat wellicht binnenkort zal smelten, maar de winter komt met rasse schreden dichterbij.  De sneeuw maakt ons landschap betoverend mooi, maar ze mag gerust nog even wachtenn om ook Baie-Saint-Paul in te duffelen. 

Zie ik de lichtjes aan de Saint-Laurent...

Ik vind het nogal moeilijk lusters te kopen, omdat ze in de winkels vaak niks naar mijn zin hebben.  Het is niet altijd gemakkelijk verlichting te vinden die bij een oud huis past.  Dus soms maak ik ze zelf...

De trompetlamp maakte ik indertijd in België met een trompet die ik bij de schroothandelaar op de kop kon tikken.  Ze zat bij onze spullen in de containter.  

Voor in onze inkomhal maakte ik twee volledig houten wandlampen, een beetje zoals een trommel.  Het "trommelvel" is een laagje fineerhout.  

Het voorbije weekend maakte ik van enkele steriliseerbokalen lampen voor het aanrecht in de keuken.   Ik heb er ledverlichting in moeten plaatsen, anders werd het te warm. 

Toen ik aan de keukenverlichting begon, wou ik aanvankelijk ook nog een groot steriliseerbokaalboeket maken voor boven de eettafel, maar bij nader inzien bleek dat teveel van het goede.  We probeerden na te denken over voorwerpen die we in huis hadden en die tot een lamp omtoverbaar zijn en leken niks te vinden.  Tot ik plots aan de oude waterketel dacht! Toen ik het huis kocht, vond ik de ketel in de kelder.  Hij stamt uit 1903 en ziet er nog goed uit.  Maar hij is moeilijk te reinigen, dus kwam het nooit in me op hem te gebruiken.  Dus... binnenkort haal ik de bodem er uit en maak ik er een hanglamp van.  Wat denk je daarvan?