Op stap met Anne-Marie en Giovanni

 Het is een beetje zielig, maar dit is de beste ganzenfoto die ik heb kunnen nemen...

Het pasverloofde stel

Van links naar rechts: brug, Giovanni en Anne-Marie

 Vandaag zijn we op stap geweest met Anne-Marie en Giovannni, de ouders van Floor.  We gingen eerst naar Cap Tourmente.  Dat is een plaats waar de witte ganzen halt houden tijdens hun 3000 km lange trektocht van het zuiden naar het noorden.  Toen wij er waren, hadden we het gezelschap van zo'n 6500 witte ganzen, maar ze waren te ver om er mooie foto's van te nemen.  Het was een mooie plaats met ook veel andere soorten vogels en we keren er zeker terug wanneer het wat beter weer wordt!

Nadien hielden we ook halt aan de overdekte brug van Saint-Placide.  Saint-Placide is een deelgemeente van Baie-Saint-Paul.  In Québec waren er vroeger veel houten bruggen, maar door de barre weersomstandigheden gingen de houten bruggen vlug stuk.  Dus kwamen de Québecers op het idee de houten bruggen te overdekken om het hout te beschermen.  Ondertussen zijn de bouwkundige technieken in Québec wel al geëvolueerd, maar in Saint-Placide hebben we nog de kans om een exemplaar uit 1926 te bezoeken.  Het is op slechts een tiental km van onze woonplaats, maar we waren er nog nooit geweest. 

Het was leuk om nog eens toerist in eigen streek te zijn en op pad te gaan met Anne-Marie en Giovanni.


Élisabeth en Roel

De roze badkamer

Voor

Tijdens

Na

 Na

Toen ik het huis kocht, trok de kitsch van de roze badkamer op het gelijkvloers meteen mijn aandacht.  De vorige eigenares hield dermate van haar roze badkamer dat ze voor de harmonie eigenhandig haar toiletpapier roze verfde.  Stel je voor: een badkamer met roze tegels, een roze gordijn, een roze bad, een roze toilet en roze toiletpapier!

Op de vorige blog kon je al zien dat ik een paar verbouwingen had gedaan in een van de badkamers.  Inderdaad, de roze badkamer is er niet meer.  De roze tegels waren van plastic en lieten water door.  Dus moest alles weg.  Het werd het eerste project waarbij Élisabeth van bij het begin betrokken was bij de keuzes van de materialen en zo.  De vloer is van kurk en de meubels zijn gerecycleerd.  Verder vervingen we het bad door een inloopdouche, verplaatsten we het toilet en kwamen er tegels op alle muren.  Ook het plafond en de electriciteit zijn vernieuwd.  Op de foto's zie je het resultaat, zowel van ons werk als van onze ideeën. 

Wat denk je er van?

Ik kijk naar mijn gras

‘s Winters valt hier nogal veel sneeuw.  Wanneer de temperaturen veranderen, duurt het een dikke maand eer alles smelt.  Sinds een week of zo kan ik een plekje gras zien in mijn tuin.  Sindsdien kijk ik elke dag naar mijn gras.  Wanneer ik opsta, wanneer ik ‘s middags thuis eet, wanneer ik ‘s avonds thuiskom.  Vol ongeduld wacht ik  op het smelten.  Ondertussen zijn er verschilllende plaatsen waar ik mijn gras kan zien.  Dus wacht ik tot die plekken groter worden, dat ze verbinding maken met elkaar, zodat er elke dag, elk uur minder sneeuw is.  Want ik ben blij dat de kleur van mijn omgeving verandert.

En jij? Wanneer ben jij sneeuwvrij?

Een nieuw begin

Het begin van mijn verloving met Élisabeth leek me een mooi moment voor een nieuw blogbegin. 

Het voelt wat onwennig voor het eerst alleen een blog te schrijven, maar ik vind het belangrijk dat je op deze manier kan blijven ontdekken hoe het met mij gaat in mijn intussen al niet meer zo nieuwe biotoop.  Ik weet nog niet zo goed hoe ik het zal aanpakken, maar in de komende weken zal dat wel duidelijk worden.   Ik wil proberen gemiddeld één keer per week te schrijven.  Dus als het langer duurt, mag je gerust aan mijn oren komen trekken.