Sneeuw op het balkon

De sneeuw was er nogal vroeg bij dit jaar.  Er moest nog wat afgewerkt worden aan het balkon en enkele raamkozijnen.  Uiteindelijk ging dat gepaard met koude handen en besneeuwde voeten.  Het is niet zo gemakkelijk een zwaar nieuw venster te plaatsen wanneer de tuin er glad bijligt.  Maar nu genieten we van een maand verbouwingsrust.

Er ligt al een dikke laag sneeuw -vandaag alweer zo'n 30 cm erbij- maar de voorbije week waren de temperaturen soms positief.  Dat is vervelend, want dan smelt de bovenlaag van de sneeuw.  's Nachts bevriest die weer, waardoor de tuin, de voetpaden en de parkeerplaatsen er glad bijliggen.  Daarbovenop komt dan een laag nieuwe sneeuw, waardoor je het ijs niet meer ziet.  Het is echt opletten geblazen!

Maar de sneeuw is vooral ook heel mooi.  Ik geniet zelfs van het uitzicht wanneer ik op weg ben om klanten te bezoeken voor mijn werk...

De eerste sneeuw

Eerder kregen we al wat sneeuwvlokjes in de lucht, maar die bleef niet liggen.  Vandaag werden we wakker me een dun plakkerig sneeuwtapijtje.  De winter is op komst en de meesjes worden sociaal.  De temperaturen beginnen te dalen en de kachel draait overuren.  Tijd voor strips, thee en gebak!

Les Escoumins

We zijn net terug van een lang weekend in Les Escoumins, een plaatsje op zo'n 2 uur rijden van hier.  We hadden er een buitenverblijf aan de zee gehuurd en brachten er de tijd vooral door met zalig nietsdoen en strandwandelingen.  We maakten ook uitstapjes naar Tadoussac en Longe-Rive. 

Er vielen ook heel wat dieren te bespeuren.  We zagen walvissen, belugas en zeehonden.  Maar ook een otter en een vos. En toen het raam openstond, kwam er een zangvogel binnen.  Het is familie van de geelstuitzanger die ik op een van de vorige blogpagina's in de hand had, maar ik ken zijn precieze naam niet in het Nederlands. 

Vers vlees!

Deze zomer kocht Élisabeth de helft van mijn huis.  De notaris liet ons daarbij weten dat hij net een verkoopsovereenkomst getekend had met een koppel met een accent zoals het mijne.  Daar moesten we het fijne van weten.  We gingen op onderzoek uit en zo leerden we Céline en Louis kennen, een sympathiek jong Gents koppel dat onlangs naar Charlevoix verhuisde.

De voorbije zondag gingen we samen naar het  natuurreservaat Parc des Grands Jardins waar onze vriendin Dorine ons een deskundige uitleg gaf over de korstmossen in de toendra.

We heten Louis en Céline van harte welkom in onze streek.  Charlevoix Vlaams!

Op het gemak op jacht

Het jachtseizoen voor elanden is geopend, en dat zullen we geweten hebben. 

Op elandjacht gaan doe je zo:

• Je koopt of huurt een groot bos.
• Je vraagt een vergunning om een eland te schieten.
• Je plaatst voedsel en zout dat elanden lokt.
• Je kijkt op je automatische digitale camera's waar en of er elanden naar je bos komen. 
• Je plaatst een jachthutje in de buurt.  Het mag ook een caravan zijn, als er maar een frigo is.
• Je koopt een paar flessen kunstmatige urine van loopse elandenwijfjes en verspreidt dat op een 30-tal meter van je uitkijkplaats.
• Met een aantal vrienden, een paar geweren en een paar bakken bier lig je lang op de uitkijk tot er een eland komt, als er een komt.  Als het een eland is die je mag jagen, schiet je hem.  
• Met een quad haal je de eland uit het bos.  
• Je toont de eland en jouw vergunning aan de boswachter. 
• Je brengt de eland naar de slager en krijgt vacuum verpakt vlees terug.
• Je plaatst het elandenhoofd op het dak van je auto en rijdt daar een weekje mee rond om je vrienden te imponeren en om te kijken wie de grootste heeft.

De kleurenvanger

De herfstkleuren zijn prachtig dit jaar  en we genieten er met volle teugen van.  Elk jaar nemen veel voorbijgangers foto’s van de twee esdoorns voor ons huis, de een altijd wat roder dan de andere. 

Sinds kort is er een (toeristisch) boemeltreintje dat van Baie-Saint-Paul naar Saint-Joseph-de-la-Rive gaat en naar Petite Rivière Saint-François.  Het voorbije weekend waren de ouders van Élisabeth op bezoek en we maakten ons eerste uitstapje met de trein.  De sporen liggen langs de Saint-Laurentstroom, dus aan de ene kant zagen we altijd de zee, aan de andere kant de bossen met hun rijke kleurschakeringen.  Het is beslist de moeite waard !

En jij ? Geniet jij ook van de streek waar jij in woont ?

Is een balkon iets om aan te werken of om op te zitten?

 Het huis vroeger, met balkon volledig rondom.

 Nelson en mezelf plaatsen de dakstructuur.

 Elke dakspant was verschillend, want het huis is scheef en een beetje bol. 

 Isoleren aan de buitenkant.

 Ik plaats de buitenbekleding...

 ... en Élisabeth zaagt het cederhout. 

 En zo ziet ons huis er nu uit, mooi verstopt achter de boom.

Ik was van plan twee keer per week iets op de blog te plaatsen, maar enkele verbouwingen staken daar een stokje voor.  Er is namelijk een en ander veranderd aan de buitenkant van mijn huis. 

Vroeger, in de tijd waarin er nog geen auto’s rondreden, was er een overdekt balkon volledig rondom mijn huis.  Dat kwam vaak voor bij Québecse huizen uit die tijd.  De oudste foto die ik daarvan heb dateert uit 1908.  In het jaar 1956 werd een bijgebouw aan het huis gezet en toen hebben ze het balkon verwijderd.  Er bleef enkel een stukje balkon aan de twee voordeuren.  Het weesbalkon aan de straatkant had haar beste tijd gehad en bij elke zware sneeuwval zat ik er mee in dat het dak van het balkon het zou begeven.  Het andere balkon, dat we meer gebruikten, was zo’n 15 jaar geleden in het nieuw gestoken  met aluminium en polyester, wat helemaal niet bij het huis paste.  Dus besloot ik dat de twee balkons er aan moesten geloven en dat er één groot zou komen langs de voor- en langs de zijgevel.  En ik heb geen zin elke 4 jaar alles opnieuw te verven, dus koos ik voor onbehandeld cederhout, in Charlevoix gekapt en gezaagd.  In besloot in één moeite door ook de witte aluminiumbekleding van het bijgebouw (de keuken) te vervangen door ceder en de keuken extra te isoleren.  Dàt, lieve lezer, is wat ik de voorbije maanden na mijn uren uitspookte. 

Het grote werk is achter de rug; er rest enkel nog wat afwerking.  Volgende zondag organiseren we zelfs een bescheiden balkonaperitief ter inhuldiging.  Het grootste deel van het werk namen Élisabeth en ikzelf voor onze rekening.  Maar Jean-Thomas is me komen helpen met de afbraak, en Nelson (de vader van Élisabeth) met het plaatsen van de houten dakstructuur en de isolatie.   Dank u wel.

Al vier jaar verbouw ik mijn huis, een beetje zoals een mier die altijd maar voortdoet met werken zonder daar veel bij na te denken.  Natuurlijk waren mijn vrienden op de hoogte, maar wie aan mijn huis passeerde kon daar weinig van merken.  Dat was anders nu we de buitenkant onder handen namen! Terwijl we werken, stoppen er bijna altijd mensen om te zeggen hoe mooi ze het vinden, vaak mensen die ik nog nooit van mijn leven gezien heb.  Dat was nieuw voor mij en ik vond het wel leuk.

Jan-van-gent? Neen, jan-van-canada.

 Met Tijl en Micheline gingen we ook naar l'Ile Bonaventure.  Dat is een plaats waar elk jaar een kolonie jan-van-genten komt broeden.  Het gaat om tienduizenden vogels.  Ik vond het heel indrukwekkend om te zien en was verbaasd dat de vogels ons zo dicht lieten komen.  Elk vogelpaar had een kuiken en in de winter zullen alle jan-van-genten op zee overleven en lange routes naar het zuiden volgen. 

Wij komen naar je toe!

Van 19 december tot 2 januari zijn we in België.  Zo krijg ook jij de kans mijn toekomstige bruid te ontmoeten.  We kijken er naar uit jou te zien.  En ik kijk er naar uit Élisabeth België te laten ontdekken.  Leg de rode loper maar al klaar!

Gaspésie

 Tête d'Indien.  Zie je het?

Zo kampeerden wij.

 Parc du Bic

 Een zeldzame foto

 Het olijke viertal

 De auto was een beetje vol

 Rare vogels

 Een van de vele vuurtorens op het schiereiland

 Gelukkig was er bier...

In Gaspésie zijn er verschillende provinciale en nationale parken, dus er viel heel wat te kamperen en te bezoeken.  We gingen onder andere naar Le Bic, naar Parc de la Gaspésie en naar l'Ile Bonaventure.  Het deed deugd op vakantie te zijn en wat rond te reizen in eigen land.  En het was de eerste keer dat Élisabeth familie van mij ontmoette! Alles is goed verlopen.  Het was plezant en we hadden een mooie vakantie.  Enkel Tijl en Micheline hebben wat pech gehad met Delta Airlines...